woensdag 17 juni 2009

Hallo allemaal.
We willen jullie in eerste instantie bedanken voor alle leuke reacties. We kunnen echter niet op alles ingaan, omdat dat zoveel tijd zou vergen, dat we niet in Barcelona aankomen!

De vorige keer hebben we na Toul een goede verdere dag gehad. Enerzijds, omdat de blog gelukt was. Anderzijds was het ook goed weer. We hebben de Moezel op de 13e verder gevolgd, soms over het jaagpad, soms over de wegen in het wat glooiender binnenland. `s Avonds bereikten we Flavingny s M. We hebben eerst lekker gegeten toen in een gesprek met de ober bleek, dat alle campings in de buurt opgeheven waren. De houdster van het hotel, dat er ook nog was, behandelde ons of we naar van alles stonken en blokkeerde de deur met de woorden Complet. Erzijn echter ook erg aardige fransen, want een echtpaar, dat een Gite runde had weliswaar geen plaats, maar begeleidde ons wel bijna totaan het dorp, waar nog wel een kleine boomgaard camping was.

De volgende dag begon mooi met een bezoek aan de patisserie voor lekkere puddingbroodjes. Daar ontmoetten we ook nog even voor de laatste maal de hollandse fietsers, Marie en Berhard die onderweg waren naar de Camarque. Wederom door prachtig zonnig landschap met veel buitenvertier van de fransen. Families in de tuinen met barbeque en spelletjes. We reden langs meren, glooiend landschap en weer stukken jaagpad langs de Moezel en het Canal d`Est.
Na het doorkruizen van een scheidingsgebergte bereikten we de Saone in Girancourd. Daar ontmoetten we Eugenie en Helmut, een 38 jarig stel, dat 10 jaar geleden naar Australie was vertrokken en nu een sabatical van een 9 maanden hield. Ontzetten leuk en geanimeerd doorgereden en gekletst, tot zij ook weer afhaakten naar hun vrijwilligerswerk adres Ecolare.
Wij waren toen ook al in de buurt van onze camping bij Fontenoy le Chateau, maar de laatste kilometers van het jaagpad en de klim naar de camping begon het steeds harder te hozen.
Gelukkig konden we ook een stacaravan regelen en was er een drooghok om ons inmiddels overvloedige hoeveelheid aan kletsnat ongewassen en anderzijds stinkend spul te behandelen.

De volgende dag vertrokken we in de stromende regen, maar was het gelukkig niet zo koud.
Doorweekt tot in de middag doorgereden, tot we bij de Saone een restaurantje/bar tegenkwamen, waar we koffie bestelden. We wilden ook nog wel wat eten, er zaten namelijk ook
anderen te eten, maar ons werd verteld, dat er geen snacks geserveerd werden.
Toen we toen buiten bij de parkeerplaats wat eigen brood aten, werden we verzocht ons te verwijderen! No Picknique. Het dorp was uitgestorven. Ja ze hebben hier ook alle soorten mensen. Toen werd het even droog al bleef het erg waaien. Toen we in de buurt van Soing kwamen, dreigde de lucht zo erg, dat Jacqueline weigerde verder te rijden.
Toevallig vonden we daar weer een goede gemeente camping aan de Saone met een zeer gastvrije beheerster en Zwitsers die met een paard en wagen aan het rondtrekken waren. Overigens niet vanuit Zwitserland, mocht met dat denken.
In de regen hebben we de tent opgezet en konden we het berghok gebruiken om nog wat slaapspul na te drogen.
We hebben het er in een restaurantje in de buurt maar eens goed van genomen. Troost-eten heet dat.

Gisteren, na een koude en zeer natte nacht in Soing bij droog weer vertrokken. Het werd op een gegeven moment wel weer wat zwaarder in de lucht, maar door de dag werd het steeds mooier.
We hebben zelf wat afwisseling gekozen door hier en daar meer glooiende wegen door het landschap te nemen. De jaagpaden rijden natuurlijk wel lekker horizontaal, maar worden saai en veranderenvoortdurend in kwaliteit van asfalt, modder, klein grit, grove kiezel en kinderkopjes.
Aan het eind van de middag kwamen we in Pontailler s S. aan bij prachtig weer, zodat we `s avonds buiten konden eten. Het is nu de ochtend van de 17e. Proficiat Ada! Er bleek toevallig een computer bij de VVV te staan, maar die is zeer traag. Ik hoop dat het lukt om nog een enkele foto of plaatsbepaling toe te sturen, maar misschien houden jullie die tegoed.
Het is nu PRACHTIG WEER en we gaan zo opweg naar Beaune.
Tip voor Peter en Sylvia; gedroogde abrikozen smaken heerlijk onderweg.
Groetjes en tot de volgende keer, Jacqueline en John.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten