Hallo allemaal.
WE ZITTEN AAN DE MIDDELLANDSE ZEE!!!!!!!

De laatste keer, dat we wat geschreven hebben, zouden we de cols doen, waaronder de Mezilhac.

De dag is heel goed gegaan. Er stond wel heel veel wind en dat was bij de beklimming goed te merken. Soms had je hem bij een haarspelbocht mee, soms draaide hij zo, dat vooral boven bij het boomloze gedeelte het stabiel sturen lastig was. Jacqueline kreeg af en toe wel hoogtevrees, vooral omdat de dieptes heel groot werden en de afscheidingen er vaak niet waren.
Afin we zijn toch heelhuids boven gekomen, waar de temperatuur inmiddels was gedaald tot 12 graden en waar twee kleumende meisjes in zomerjurkjes snel een foto van ons hebben gemaakt.
De uitzichten waren grandioos. De afdaling verliep vlekkeloos.
We hebben toen halverwege de afdaling een camping gevonden.

De 23e hebben we een etappe door de Ardeche gereden. Het was onderweg prachtig, indrukwekkend ruig en verlaten. We hebben wel wat andere keuzes gedaan ten aanzien van de route. Je wordt soms over zulke kleine weggetjes de wildernis in gestuurd, dat de voortgang, wat toch ook een beetje moet plaatsvinden er onder lijdt. Af en toe een N-weg tijdens de franse middagrust geeft vaak ook mooie natuur te zien. Onderweg ook veel waterplezier gezien in de Ardeche en zijrivieren, zoals de Chassezac. Helaas was ons doel iets anders, waarschijnlijk een andere keer.

Gisteren de 24e was de Mistral gaan liggen, wat een rust.
We hebben toen het veranderende landschap kunnen bewonderen van de Cevennen. We hebbeb door het dal van de Herault gefietst en een prachtige groene rivier zien slingeren door steile rotsen. We hadden zelfs een camping aan de rivier. Aangezien het hier nog steeds geen seizoen is, waren alle leuke voorzieningen gesloten. Daar heb je wat aan, dat grote bord AMSTEL BIER.
Het geluid van de krekels was oorverdovend.

Vandaag de 25e veranderde hetlandschap van de ruige Cevennen in de Languedoc. We begonnen met het uitrijden van de kloof van de Herault. GIGANTISCH indrukwekkend. We waren er bijna alleen, soms langs het water in de diepte rijdend, soms tussen steile rotswanden naar beneden slingerend. Het aantal grote percelen met wijnstruiken nam zienderogen toe toen we verder de Languedoc in kwamen. Aan het eind van de dag zijn we nu met een heel hoop andere toeristen aan de kust terecht gekomen bij Vias-plage.

Nog een tip voor P en S: een stuk koord elastiek met aan beide zijden een haakje is een ideale waslijn tussen een boom en je fiets.

Groetjes, Jacqueline en John